O que pasa estos días en Copenhague, e de pena. Danse cita todos os mandatarios mundiais, para intentar que este noso planeta non se via facer puñetas polo cambio climático, que algúns seguen negando. O máis patético é que baticinan que non van a chegar a un acordo vinculante, é decir chegarán a un acurdillo ao que as grandes potencias contaminadoras farán caso omiso. Hoxe e mañan deberían chegar a un acordo, pese a que a Unión Europea di que as negociacións están paradas, os países emerxentes como Brazil, China , India e etc, non queren chegar a un acordo, un panorama "alentador".
Ahora en breves chegará o Nobel da Paz o pregonador da guerra, co maletin cheo de petrodolares para calmar os ánimos. Pouco a pouco este planeta está máis sentenciado. A resposta que se merecen se non chegan a un acordo, sería comprar todos unha estatuilla da catedral de Milán e darlles as "gracias" por joder o planeta e encherse os petos a nosa costa.
As presions das industrias e dos intereses económicos sempre van por diante de calquera cousa, e neste caso o futuro do noso planeta. Cando se coma o último peixe, as inundacións e sequias, asolen todo o planeta, e xa non quede nada que poder salvar, botaremonos as mans a cabeza.
Eu que son reacio a toda clase política, considero que esta tropa que está reunida en copenhague non van chegar a un acordo nin por asomo.
Patéticamente nesta sociedade industrial, na que se valora máis ter cun coche potente, ou unha figura estilizada, no lugar de axudarlle o veciño que pasa fame, non extraña que esta nosa clase política non chegue a un acordo. E os que estamos en contra deles e da súa política industrial preferente, fanos calar a paus.
Unha vez máis os cartos e os intereses duns poucos por riba das vidas de moitos.
Que nivel de destrucción fará que te empeces a opoñer?
Cando farás algo?
Cando che importará esto?
Aos que vos non vos importa nada desto, seguide no voso mundo de piruleta.
No hay comentarios:
Publicar un comentario