O patético mundillo do surf.

Cando alguén que non está metido no "mundillo" do surf, pensa en el, faino de xeito idealizado, con vellos estereotipos californianos, de bo rollo, paz/tranquilidade, e todo eso.
Como sempre a realidade defire bastante da idealización. O mundillo do surf baixo meu punto de vista, é patético.
Na película "breakpoint" en españa traducida como "le llamaban Bodhy" hai unha escena, que se asoma un pouco aos términos dos que falo, idealización-realidade, refirome a escena cando os dous policias están no muelle típico californiano, e din algo así "tienen sus propias reglas, no se puede llegar a ellos así como así". Básicamente é así, en moitos sitios poder entrar na auga e coller unha onda, pode costarche dende mirandas desafiantes, a insultos ou chegar as mans.
Se non practicas surf, verás esto como algo extraño e sin sentido, pero o mundo do surf, ten cousas boas e outras tantas que teñen explicacións case dignas de se explicadas por un antropólogo.
Pois sí, chegas a praia da Lazada, coñecida por todos pola súa fermosura, lonxitude case infinita ao ollo idealísta.. poste o teu traxe de neopreno, colles o teu trebello para coller ondas e lanzastes, ao único sitio onde están rompendo as mellores , e alí están eses, esa tribu insolente da que "formas" parte, falas cos catro de sempre, e andas básicamente ao teu, ata que por circustancias extrañas (pode ser pola mala alienación planetaria) chegache ao lado ese home que os do mundillo coñecedes, un que ahora ten unha escola de surf (que tan de moda están) e sabe el (e deus) o porqué, empeza a berrar contigo, por calquera estupidez, que se lle salpicates, que si esto que si aquelo, ese home (se entra dentro dese rango) sempre ten motivos para erguer a voz, uns decibelios máis que o seu "compañeiro". Pode ser que se eu tibese estudos de antropoloxía, podería decir que é a viva imaxen da sociedade, que este mundilo é a viva e coleante imaxe da sociedade, podería ser este o típico personaxe que vai pola acera da rúa X intentado darlle co hombro ao viandante que ten enfronte, polo mero feito de facelo, e para sentirse algo nese intre de "tensión", sería o equivalente a este personaxe/s do que vos falo, e como el , centos.
Cando vexas eses días de inverno, que solo hai unha onda tímida rompendo no mar e 20 individuos flotando no mar, cos seus atuendos negros de neopreno, posiblemente uns cuantos deles, sexan desta calaña. Se isto fose un feito aislado, sería unha historia máis, que por aquí para matar o tempo, pero é tan xeralizado, como a propia difusión deste deporte en canta esquina do globo.

Saltando de nivel, do plano local, "amater", esto tamén sucede cos grandes xenios deste deporte, no video que hai abaixo podedes ver a seguinte historia:

Parece ser, según a información que hai circulando pola rede, que esta trifulca entre dous profesionais de gran nombre como son Sunny García,(e o seu fillo de 16 anos) e Jeremy Flores, que agreden a un surfista "amater" polo simple feito de que este pobre home, fose intencionado ou non ( da igual) "rouballe"(non vou entrar en detalles reglamentaríos para facer comprensible a todos) unha onda ao fillo de Sunny García (campeon do mundo no 2000, ASP WCT World Champion), pois o normal e calquera individuo, sería chamarlle a atencion e intenatar falar as cousas se esa actitude por parte do surfista "amater" se repetise. Pero non, neste mundillo e se tes un pouco de nombre,e pouco cerebro (sexa como no exemplo de arriba no plano local, como nesta historieta no plano internacional) esixes un pouco de "respeto", que xa se sabe non, que esa onda era única, e que ese demente surfista "amater" roubeulle vilmente a onda ao fillo do ilustrisimo señor Sunny García.
Este é o resultado:


Esto todo que vos fun contado, resumenese cunha palabra célebre neste "mundillo" LOCALÍSMO, que ven a decir que si son da zona ou se fago surf ahí de toda a vida "teño" uns "privilexios" sobre calquera persoa que veña de fora.
Exemplo3:
Lugar X, chega un surfista novo alí, metese na auga que cando chega a zona de rompente (pico) están os "locais"(xente da zona) que en principio non lle din nada de nada, solo unhas miradas de desprecio, cando o novo e surfista "foraneo", colle unha, dúas ondas, ahí e cando un deses "nativos" se acercan a el e falando como ao infinito espacio espeta, "aquí xa somos moitos!" e acontinuación bota unha mirada desafiante ao novo e foraneo personaxe, que este intimidado, pode decantarse por dúas opcions: 1 seguir como non se nada e polo tanto desafiar aos nativos, ou, 2 marchar de alí para evitar o enforntamento, tal cual como fan os cans, un ensinalle os dentes ao outro, e pode ou marchar de alí, ou contestarlle de igual modo.



Así de patético é o mundillo do surf nestes térmos,pero tamén ten outras tantas cousas boas, pero como sempre decimos eu e un amigo "esas cousas o único que fan é amargarche o día", " o mellor e levarse con todo o mundo e sen máis"

Gran xustificación do localísmo:
Non hai ondas para todos

Gran frase (por outr artísta que ahora ten unha escola de surf, e neste caso referindose a unha persona "novata"): "si no controlas largate de aquí".