A delgada liña entre o acidente e a neglixencia

RESCATES EN MONTAÑA.




(GERA Bomberos CAMadrid)


Unos 1.900 euros por hora de helicóptero o 32 euros por hora por profesional que participe. Ésta será la minuta que tendrán que pagar las personas que sean atendidas por el Servicio de Emergencias Sanitarias de Castilla y León cuando el incidente sea consecuencia de una conducta negligente. «Es una tasa y no una sanción»,

La hora de un bombero son 30 euros y la de cada vehículo 39. Cada hora de vuelo costará 2.270 euros, en Cataluña.



O video non é expectacular, somentes o poño para os que non teñan unha percepción dos medios que se desplegan para un rescate que o vexan.

Por internet propaganse opinións de todo tipo e calado como se dun lume forestal se tratase sobre o cobro nos rescates en montaña.

Varias comunidades autónomas sumanse ao cobro de ditos rescates cando sexan neglixencias(Asturias, Catalunya, Castilla y León son varias das comunidades que cobran ou cobrarán polos restates en montaña producidos por neglixencia.)

A inmensa maioria das persoas que practican deportes de montaña non están dacordo con estes cobros, pero de feito, calquer movilización de medios de rescate como son os bombeiros sempre se cobran (con algún matíz), mediante taxas, que dictaminan os concellos,comarcas, comunidades autónomas ou organísmos directos aos que estén adscritos estos servicios.
Con esto digo, se tes un acidente ou che prende lume a campá extractora da cociña, o concello cobrarache unha taxa por dita intervención, cobro que se fará cargo o teu seguro.

Volvendo a montaña, É "normal" que che cobren?, preguntase moita xente, a resposta pode ser complexa e argumentada dende moitos puntos de vista, dende os máis reacios ata os máis defensores, creo que é máis correcto plantearse se estas taxas farán un efecto beneficioso sobre os deportistas, e farán que acudan ao monte tomando precaucións e ben equipados, ou polo contrario caerán nun profundo saco roto.
En Catalunya unhas das primeiras CCAA en tomar esta iniciativa,estanse plantexando si non cobrar polo rescate pero si sancionar as apitudes negixentes que deriven nun rescate, cando menos parece unha cuestión de léxico para sacarlle ferro ao asunto, que non se vexa como unha medida recoudatoria como moitos pensan e alegan.

Estas son opinións que se poden ler na rede:

"Supongo que cobrarán los trasplantes de hígado a los alcoholicos, los de pulmón a los fumadores, los infartos a los gordos...."

"Por miedo a que se cobre el rescate un grupo no llama y la situación empeora, para cuando llaman ya es tarde, el accidente se consuma"

"El asunto de siempre, y quien es el que va a decidir si fue negligencia? En base a qué?"

"Qué es una negligencia entonces?"

"En mi opinión el rescate en montaña debe ser un servicio público y gratuíto pagado vía impuestos en todo el territorio nacional"

"Algunos parecen obsesionados por el "cobro" de determinados rescates y por lo visto les importa muy poco la tremenda, y creciente, presión a que se ve sometido el medio natural pues el ruido del helicoptero asusta a las grandes aves rapaces, y entre novatos, despistados y negligentes, no hay dia en que el helicoptero no atrone el cielo de los Pirineos."




Definicións :

- Acidente: Suceso imprevisto ou casual que pode producir dano a persoas ou cousas
- Neglixencia: Falta de prudencia ou de precaucións.

Ainda que as definición da RAG deixano bastante claro,e difícil de dictaminar nunha actividade deportiva de risco que é un acidente e ou unha neglixencia, polo menos en primeira instancia.
Parece ser que a xente contraria argumenta estas medidas quedandose solo coa parte "principal" que é meramente económica, e desprecian a parte para min máis importante, as vidas. Hoxe por hoxe e sen pretender xeralizar, case a inmensa parte dos acidentes en entornos naturais son debidos a imprudencias que tristemente desemvocan en tráxicos sucesos. A segunda definición que pon a RAG para neglixencia é falta de preocupación ou de aplicación, nesto é no que se ten que fixar a xente, se os acidentes que hai hoxe por hoxe son máis neglixencias que outra cousa, e despois acudar a desmedida económica das taxas.

Para dar luz e simplificar un pouco e aprobeitando que moitos amigos meus fan snowboard, sería algo como esto:

Se vas por unha pista negra baixando como che permitan as túas habiliades e fortuítamente empezas a rodar e desgraciadamente te caes, eso é un acidente.

Se do mesmo xeito vas baixando por unah pista azul por exemplo e saeste da pista para ir polo medio das árbores e desgraciadamente te das contra un abeto e rompes a perna isto é unha neglixencia, polo tanto terás que pasar por caixa. (Esto é un exemplo non o sacar de contexto).

Palabras da directora xeneral de Prevención, Extinción de incendios e Salvamento, Olga Lanau:

Hay tres casos en los que se cobrará por los rescates y son los siguientes: -que éste esté relacionado directamente con el hecho de no hacer caso a carteles o señales de prohibición o advertencias

-que el rescatado no lleve el equipo necesario y correcto para la actividad que esté practicando en el momento del accidente

- y en los casos en los que la intervención esté injustificada.

Con estes tres puntos máis claro non pode quedar, somentes queda decir que ante todo PRECAUCIÓN.

ARTIGO EN DESNIVEL
ARTIGO EN BARRABES


(Bomberos de asturias, click na imaxen)