Ergueste pola mañan correndo, colles os trebellos e saes pitando a coller un bus, chegas a zona de esparcimento.
Ergueste pola mañan , colles os trebellos e saes pitando, perdes o autobus, tes que chegar a zona de esparcimento camiñando.
Ergueste unha mañan, miraste ao espello, espupes na pileta, , metes todos os trebellos no coche, chegas a zona de esparcimento preferida, saudas a todo quisqui.
Ergueste pola mañan, xa non te miras ao espello, escupes na pileta, tiras os bártulos no coche e chega a zona de esparcimento.
Ergueste pola mañan metes todo no coche, chegas a zona de esparcimento, mais chea ca nunca.
Ergueste pola mañan cunha dor tremenda de cabeza, chegas a zona de esparcimento, daste conta que é unha praia, o típico, xente flotando no mar, xente cos seus fabulosos coches, crios que deben ser fillos da misma compañia textil patinando pola "carretera".
Un día máis, tanto do mesmo, chegas a praia... os meniños fotocopiados... o tio cabreado... o colega borracho... poste o teu neopreno mollado, maldices a cúpula celestial. Entras na auga, miras para atrás, un formigueiro, xentes con cámaras, intelectuais sentados en sillóns de tercio pelo esgrimindo unha batuta nunha man e noutra unha taza de té, xente gritando, outra tanta tocando cornetas.
A feira xa chegou, unha membrana sonora vibra pregonando nombres e números, sentaste na area.
Unha rompente totalmente diferente a anterior, a fotocopia dun anuncio pasa polo teu lado saudando ao mais puro estilo hawaiano. Furgonetas de luxo, fotocopias de anuncios camiñando, amigos de 5 minutos, fillos únicos e únicos fillos, música pop esponja soando de fondo.
Benvido a industria, sentante en "EL" sillon, colle a túa batuta ,inventate unha historia, é se o rei do micromundo durante 20 minutos cada día.
Se un "valinete" tan cobarde e un "cobarde" tan valiente.
Distante da realidade.
<¿?
